۳۸

۲۴ مهر ۱۳۹۰

صدای گامهای سکوت را می شنوم
 خلوتها از با همی سگها به دروغ و درندگی بهترند
 سکوت گریه کرد دیشب

سکوت به خانه ام آمد
 سکوت سرزنشم داد
 و سکوت ساکت ماند سرانجام
 چشمانم را اشک پر کرده است

شعر:م امید

نویسنده: بدون نظر

اضافه کردن نظر